بررسی تیمارهای تغذیه و هورمون اسید جیبرلیک، دما و تیمارهای شیمیایی روی خصوصیات کمی و کیفی گل بریدنی در چهار ژنوتیپ سیکلامن ایرانی ‏‎(cyclamen persicum mill.)‎‏

سیکلمن یکی از گیاهان زینتی است که دارای نژادگان فراوان با گلهای زیبا به رنگهای متنوع می باشد. تنوع رنگ گل، تعداد گلهای زیاد در هر بوته و مدت گلدهی نسبتا طولانی آن موجب شده است تا علاوه بر استفاده از آن به عنوان یک گیاه گلدانی، امکان استفاه از گلهای بریده آن نیز مورد توجه قرار گیرد. به همین منظور در سالهای 1377-1375 دو آزمایش جداگانه روی نژادگان های موجود سیکلمن با هدف بالا بردن عمر انباری گل بریده سیکلمن انجام شد. در آزمایش اول که در طرح آماری بلوک های کامل تصادفی صورت گرفت اثر تیمارهای شیمیایی مختلف بر عمر شاخه بریده یک نوع سیکلمن ضرورتی در سه تکرار مطالعه گردید در این آزمایش اثر ساکارز، نیترات نقره-تیوسولفات نقره، 8 هیدروکسی کینولین و دو دمای 4، 6 درجه سانتی گراد سردخانه مشخص شدند و در این تحقیق از آب به عنوان شاهد استفاده به عمل آمد. در آزمایش دوم که در طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد نوع گل سیکلمن متفاوت بود و آزمایش بر روی 4 نژادگان با گلهائی به رنگ بنفش، صورتی، قرمز و سفید انجام گرفت: در این آزمایش علاوه بر اثر نع گل سیکلمن اثر دو دمای مختلف ‏‎4c‎‏ و ‏‎20c‎‏ تیمارهای شیمیایی نظیر همین مورد در آزمایش اول بعلاوه سه سطح اتانول و سه مرحله برداشت تماما بر روی عمر انباری گل بریده سیکلمن مطالعه گردید. واحد آزمایش 5 گل بریده سیکلمن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با نگهداری گلهای بریده سیکلمن در دمای ‏‎4c‎‏ و همچنین تیمار گلها با نیترات نقره بر طول عمر گلها به طور معنی داری افزوده شد. از این نظر بین نژادگان مختلف مورد آزمایش تفاوت وجود داشت و نژاگان قرمز در مقایسه با بقیه دارای دوام گل بیشتر بود. علاوه بر این تیمار اتانول 5% و برداشت گلها درمرحله اغاز شکوفایی بیشترین اثر را روی طول مدت نگهداری و دوام گلها نشان دادند.